ARAFTA
Gökte uçan turna sesine kandım
Gül yüzlü yârin sözüne inandım
Zümrüdü Anka kuşu olup yandım
Gel ey yâr arafta bırakma beni
Yârin elinde mendil terin siler
Özledim o yari burnumda tüter
karamuk çiçeği dibine döker
Gel ey yâr arafta bırakma beni
Anka gibi küllerimden doğarım
Derdim İçimde benim yar ağlarım
Dünyanın yalan rengine kanarım
Gel ey yâr arafta bırakma beni
Ecel koynumda dünyayı dolaştım
Ölmedim kendimle her gün savaştım
Şah damar da cellat benim gardaşım
Gel ey yâr arafta bırakma beni
Zekine sök at içindeki yari
Gitti güzelim yıllar gelmez geri
Aşk karamuk batar dikeni
Gel ey yâr arafta bırakma beni
