ANNEM
Dokuz ay taşıdın binbir zahmetle
Ninniler söyledin güzel sesinle
Beledin doyurdun o hevesinle
Ödenmez borcumuz bitmedi annem
Unuttun kendini evlatlar dedin
Tehlike sezince canını verdin
Ömrünü evladın önüne serdin
Fedakarlığın hiç bitmedi annem
Küçükken sensiz olmaz ağlardık
Büyüdük her şeyi biz bilir olduk
Gerçeği öğrendik yaşları aldık
Verdiğin öğütler bitmedi annem
Pınarlar gibiydin çağladın durdun
Melek kanatların bizlere gerdin
Hastalanınca biz karalar giydin
Uykusuz kalıpta yatmadın annem
Sebeb-i hayatım yıldızdın kaydın
Özlemin içimde hasrete koydun
Bir gece rüyama girip kalsaydın
Gözlerin gözümden gitmiyor annem
Çok özledim seni biliyor musun?
Boşluğun dolmuyor duyuyor musun?
Ruhunla bizleri görüyor musun
Resimler hasreti tutmadı annem
Hep yanımda olur gitmezsin sandım
Hep sana sırtımı dayadım durdum
Hak yoluna girdin öylece dondum
Ellerin elimi bıraktı annem
