AHVALİNE YOK SAYDIM
Dünyayı ahvaline yok saydığım yâr...
Söyle hangi dağ benim yüreğimden derin,
Benim hasretimden daha yüce?
Karlı dağlardan daha beyazım yâr,
Gönlüm hâlâ hicranlarda sen bilmesen de.
Şimdi kim bilir nasıl bir beyaz adam oldun?
Ne çok istemiştik aynı göğün, aynı çatının altında,
Ben Sakız Hanım, sen ak saçlarınla bana bakarak mum gibi erimek istemiştik..
Şimdi mevsim ne mevsimi biliyor musun hiç değişmedi hala,
Gittiğin mevsimde kaldı takvim yaprakları,
Saat yarışır zamanla, yelkovan akreple yarıştığı gibi…
Ah! Benim yâr olmayan yaram…
Dünyayı ahvaline yok sayıp hayata diz çöktüren yaram…
Daha dün gibi senin koşar adımlarla gidişin,
Güneşten bile çabuk kayboldun...
Benim ardından diz çöküşümü görmedin...
Güneş söndü, bulutlar gözlerime indi,
Benimle birlikte kasaba sular altında kaldı,
Hâlâ görmedin...
Şimdi ben beyaz kız, sen beyaz adam,
Sen de karları görünce “Beyaz Hanım geldi” diyor musun beyaz adam?
Benim gibi geldi dedin mi?
Ah! Dünyayı ahvaline yok saydığım yâr...
