YAĞMUR
Her yağmurda sen gelmiyorsun aklıma
Gönlüme düştüğün günden beri hep yağmur yağar buralara.
Ağladığında yağar
Güldüğünde yağar
Her sabah uyandığında
Perdeni çekip pencerene dayandığında yağar
Sen gönlüme düştüğün günden beri hep yağmurlu buralar
Islanırsın bazen yağmur yağınca sen
Bazen de beraber Islanırız
Tazelenir yeniden Filizlenir çoşar içimizde aşk çoşkusu
Her yağmurda birbirimizi yeniden tanırız
Bakışırız buğulu gözlerle birbirimize
Kâh alabildiğince yeşilliklere uzanır ruhumuz
Kâh deli dalgalı bir denize
Öpüşmek gelir de o an içimizden
Gel gör ki çekinir, utanırız
Koşarız çamurlu yollarda hoyratca
Bağırırız çoçuklar gibi rahatca
Üstümüz başımız aşka bulanır
Sırılsıklam olurken ten
Ruhumuzun çorak meraları sulanır
Her damla bir tebessüm olur, düşer gamzenin çukuruna
Ahh ne yağmurlar yağdırdım
Yüz bir renkten gök kuşağı çizdim göğe o gamzenin uğruna
Ah benim Eylül çiçeğim
Şimdi sarsam çekinir
Öpsem utanır
Hani bir şair diyor ya bir şiirinde
İnsan sevgisini sevdiğinin utangaçlığından tanır
Derken yağmur diner
Yar kirpiğinden bir damla iner
Ve bir başka şair de şöyle der
Yağmur yağmasa da olur
Sen gülünce
Gönlüm gürler
Yağmur iner
Yıkanır gönlümde cümle keder
Hadi bir gülüver
