XOCALI / AZERBAYCAN TÜRKÇESİ
Gözləyib, gizləyib zaman sirrini,
Dəyişib dünyanın işi, amalı.
Deyəsən, yetişir qiyamət günü,
Vədəsiz küləklər əsir, Xocalı!
Sərt gəldi fevralın 26 –sı,
Al qana qərq oldu bulaqlarda su,
Qəfildən quruldu bir yurdun yası,
Bir kəsə çatmadı səsim Xocalı!
Od yağdı, el düşdü, küyə, təşvişə,
Nalələr, fəryadlar dirəndi ərşə,
Allah da baxmadı bu haqsız işə,
Titrədik biz əsim –əsim, Xocalı!
Əzəldən əl atıb böhtana, şərə,
Çaqqallar toplaşıb güc gəlir şirə,
Matəmə büründü yurd birdən -birə,
Ötüşdü bir qəmli nəsim, Xocalı!
Nə görüb, nələri çəkməyib başın,
Od tutdu o gecə torpağın, daşın,
Dul qalmış gəlinin gözünün yaşın,
Bəs necə qurudum, kəsim, Xocalı!
Dinmirəm gözümdə gilələnir yaş,
Yadıma düşdükcə o gün, o savaş,
Qız ana itirdi, qardaşı qardaş,
Mən necə kiriyim, susum, Xocalı!
Söyləsəm, bu dərdim dağlardan ağır,
Namərdlər yoluma daş dığırladır,
Dağıldın kəndbəkənd, çadırbaçadır,
Bəs kimdən inciyim, küsüm, Xocalı!
Uyuyan kəsləri yuxudan ayılt,
Qəlbimdə alışan həsrəti soyut,
Qayıt, sən yenidən özünə qayıt,
Bu sevinc qoy olsun bəsim, Xocalı!
***
HOCALI / TÜRKİYE TÜRKÇESİ
Gözlüyor, gizliyor zaman sırrını
Deyişiyor dünyanın işi, âmâlı.
Diyorsun, yetişir kıyamet günü,
Vedasız rüzgârlar esir, Hocalı!
Sert geldi Şubat'ın 26'sı,
Al kana gark oldu bulaklarda su,
Aniden kuruldu bir yurdun yası,
Hiç kimse duymadı sesini Hocalı!
Ateş yağdı, el düştü, köye endişe
Naleler feryatlar yükseldi arşa.
Allah da bakmadı bu haksız işe
Titredik biz estik esim esim Hocalı!
Ezelden el atmış bühtana, şerre,
Çakallar toplaşıp güç gelir aslana,
Mateme büründü yurt birdenbire
Ötüştü bir gamlı rüzgâr, Hocalı!
Ne görüyor, neleri çekmiyor başın,
Ateş oldu o gece torpağın, taşın,
Dul kalmış gelinin gözünün yaşı,
Bu yüzden nasıl kurudum, kesildim, Hocalı!
Dinmiyor gözümden akan yaş,
Yadıma düştükçe o gün, o savaş,
Kız anasını yitirdi, kardeş kardeşi,
Ben nasıl sakinleşeyim, susayım, Hocalı!
Söylesem, bu derdim dağlardan ağır,
Namertler yoluma taş yığarlar
Dağıldın kent be kent çadır çadır...
Bu yüzden kimden incineyim küseyim, Hocalı!
Uyuyan herkesi uykudan ayılt,
Kalbimde alışan hasreti soğut,
Dön, sen kendine yeniden dön.
Bu sevinç yeter bana Hocalı!
*
Çeviri: Hamiyet Su Kopartan
