HZ.MUHAMMED'DEN DAMLALAR
Doğarken, "O" bu dünyaya,
Nur kapladı birden bire her yana.
Sustu bülbüller, suya hasret güller,
Düştü gökyüzünden çiğ gibi damlalar.
Kimse bilmezdi geleceğin peygamberi,
Tuttu cihanı bir garip telaş!..
Yürekler kavruldu, gözler seyre daldı,
Ağladı gökyüzü, düştü damlalar.
"O" herkesten heybetli, merhametliydi,
Şahlandı serçeler, gül kokulu peygamber.
Ne isyan etti ne de günah işledi,
Ölmüştü babası döküldü, çiğ gibi damlalar.
Sular yandı, yüzü perde perde nurlandı,
Annesi: Amine babası Abdullah' dı.
Cismi cihana, ismi dünyaya yayıldı,
Ağladı bülbüller güle düştü damlalar.
Sonra büyüdü, yağız bir delikanlıydı,
Başı dumanlı, yüreği derinden yaralıydı.
İslam'a her yönden sımsıkı bağlıydı,
Çözüldü dilleri, gönüllere aktı damlalar.
Editör: Ümmügülsüm Hasyıldırım
