GURBET BANA MESKEN
Kalıcı değilim gayrı bu diyarda;
Garip bir mihmanım, bu köhnemiş handa.
Halinden memnun, alan da satılan da,
Sıla sizin olsun, gurbet bana mesken.
Mülteci oldum, diyardan diyarlara,
Göçtü umutlarım, meçhul yarınlara.
Söndü ufuklarım, kaldım ayazlara,
Sefa sizin olsun cefa bana mesken.
Kabuksuz yarama, sanki tuz koymuşlar,
Ekmeği banarak, kanımdan doymuşlar.
Ruhumu tenimden yaşarken soymuşlar,
Dünya sizin olsun, mezar bana mesken.
Zorbaya, zalime asla diz çökmedim,
Düşmüşe el verdim, canı kutsal bildim.
İnsanım diyene postu yere serdim,
Haset sizin olsun vefa bana mesken.
Elbet bu dar günün bir yarını da var,
Her zemheri kışın gül baharı da var.
Karanlık gecenin nurlu şafağı var,
Bugün sizin olsun, yarın bana mesken.
