DÜŞ SOKAĞI
Bu akşam dolaştım öylesine düş sokağında,
Bir parça demlenmiş dertlerimle birlikte,
Sessizce yürüdüm parmak uçlarımda,
Kendi sessizliğimle birlikte,
Yürüdüm işte öylesine...
Herkes çekilmiş akşamın bir vakti köşelerine,
Sokak sessiz ben sessiz.
Oysa ne çok isterdim birisi tutsun kollarımdan,
Anlatayım ona gönül yorgunluklarımı,
Küllenmiş acılarımı.
Bir an haykırmak geldi içimden,
Kurun bütün masaları,
Benim gibi dertliler çıksınlar ortaya,
Çalın eğlenceli bir şey iyi gelsin,
Demlenmiş yüreğimize,
Bir de büyük sakız rakısı,
Fonda da Sezen olursa,
Vallahi dertler derya olmuş düş sokağım,
Şiirler dertlere tercüman olmuş,
Nasıl da güzel oldu aydınlandı sokaklar,
İçime bir ferahlık geldi ansızın,
Yüreğime mavi bir kelebek kondu,
Beni dansa kaldırdı umutların şairi,
Gülümse güzel kadın dedi,
Sensin bu sokağın alaca kuşu,
En güzel şiiri,
Bu akşam bana nasıl da iyi geldiniz düş sokağım ve umutların şairi.
