BU ATEŞ SENSİZ SÖNMÜYOR
Seni aradım yıllarca
Bazen bir şiirin mısralarında gördüm seni
Bazen bir filmin karesinde
Kimi zaman okuduğum bir hikayede
Bazen bir kitabın satır aralarında
Çoğu zaman yalnızlığımda gördüm seni.
Düşüncelerimin zemheri sokaklarında
Buz tutarken yüreğim
Sen yoktun, yoktun işte yanımda
Ben, ısınmak için hayaline sarıldım sevgili.
Yokluğun çok soğuk
Ağustos sıcağında üşüyor yüreğim
Tüm mevsimler kara kışa döndü
Gönül bahçemde yapraklar döküldü
Yalnızım sevgili, üşüyor yüreğim.
Baktığım her yerde hatıraların var
Anılarla dolup taşıyor her yanım
Artık hatıralar avutmuyor beni
Dinmiyor hicranlı gönül yaşlarım
Bu anılar acılarıma acı katıyor sevgili.
Ben sensizim, fakat seninle dolu yüreğim
Sensizlik büyük bir kabus
Kurşunlara dizer uykularımı.
Kan çanağına döndü gözlerim
Su topluyor göz pınarlarım.
Bu şehir beni boğuyor
Nefes almakta zorlanıyorum sevgili.
Seni aradım yıllarca
Sanki yer yarıldı da içine girdin.
Her şiirde bulamadım seni
Yoktun her hikayede
Doğan güneşte göremedim
Gündüzün aydınlığında bulamadım.
Söyle neredesin sen sevgili.
Batan güneşin ardında
Akşamın kızılında silüetin beliriyor
Halüsinasyonlar görmeye başlıyorum
Sen diye geceye sarılıyorum
Ve büyük bir yokluğun kucağına düşüyorum.
Bağrıma düşürdüğün bu ateş
Sensiz sönmüyor,
Yokluğun bu ateşi körüklüyor
Ve ben yavaş yavaş ölüyorum sevgili.
