BENDEKİ SENİ SEVDİM
Ben seni, bağrındaki yüreğini sevdim
Suskunluğunu gördümde öyle sevdim
Hüzünlü halindeki yalnızlığını sevdim
Hayata soğumuş halini bildim de sevdim
Yaz sıcağında üşüyen kalbini gördüm
Ruhunda hayatın yorgun izleri
Sözlerindeki hüzünleri
Kalbe dokunan sesini duydumda sevdim.
kalemini, kağıdını, fikirlerini sevdim
Yalnızlığındaki duruşunu gördümde sevdim
Ben seni bir bebek misali
Şefkate susamışlığını sevdim.
İçindeki keşfedilmemiş saf sevgini,
Dokunulmamış naif yüreğini sevdim.
Ben senin doğrunu doğrum bildimde sevdim
Senin fikrini, zikrini, düşüncelerini
Yürüdüğün yolunu gördüm
Yolunu yolum bildimde sevdim.
Ben benliğine giren, ben sana bürünen
Ben senin yüreğine yerleşen
Ben yüreğime adını verdimde sevdim
Bilmiyorum ben seni mi sevdim
Yoksa bendeki, bedenimdeki, ruhumdaki
Aklımdaki, kanımdaki seni mi sevdim?
Fakat tek bildiğim şey
Seni sen olduğun için çok sevdim.
