BEN SENİ İKİ KİŞİLİK SEVDİM
Ben seni hep iki kişilik sevdim.
Düşlerimiz ayrı olsa da gecelerimiz birdi
Gök kubbenin yıldızları altında
Aynı havayı soluyor aynı sulardan içiyorduk
Aynı zaman içinden birlikte geçiyorduk
Hayalinle yatıyor seninle uyuyordum
Aşkımın ötesinden sesini duyuyordum
O ses ki sen uzakta olsan bile yüreğime yakın kaldı.
Mutluluğun yolunda
Ben seni hep iki kişilik sevdim
Bereketli toprak gibiydi yüreğim
Sevdikçe çoğalıyordun içimde
Duygular can çekişirdi seni bir gün anmazsam
Alevlerim küserdi aşkın için yanmazsam
Sağırlar ülkesinde feryat eden sesimi
Seni her anışta ah çıkan nefesimi duymasan da
Güzün sarhoşluğunda baharın tutkusunda
Bilinenden öte yine de
Ben seni hep iki kişilik sevdim
Zamansız mekânsız günlerdeydim
Arayışın gözünde sisli hayalin vardı
Kaç asır geçti bilmem ben seni tanıyalı
Tuz tadını yitirse de
Gün umudu bitirse de
Aşk ayrılık getirse de gittiğin yerden gelmiyor
İçimdeki seni bilmiyordun yine de
Ben seni hep iki kişilik sevdim
Yollarında ağlayan kalbime basıp geçtin
Sen bir gün hüzün kuşansan
Ben ömrümden yıllar içtim
Kavuşma umutlarım başka bahara kalsa da
Hayalinle aramda gizli bir anlaşma vardı.
Dünyanın her yerinden kalbim sesini duyardı
Hayatımda olman yetiyordu bana
Yokluğuna aldırmadan
Ben seni hep iki kişilik sevdim
Hasretimle sevdam el ele büyür şimdi
Tenin tenime nefesin nefesime değmese de
Nafile bir derdi taşısa da gönlüm
Menzil uzak yol yokuş olsa da
Her gün ruhum sana iltica eder
Kabul etmesen de dert değil ey sevgili
Aşikâr eyledim işte bütün dünyaya
Ben seni senin yerine de sevdim
Ben seni hep iki kişilik sevdim
