Hanım kızımız şeker ve hamurdan uzak durulacak ve yirmi bir gün sürecek bir rejime başladığını söylüyor. Aradan bir zaman geçiyor yine bir araya geldiğimiz bir gün
-Fark ettim ki eşim hiç şeker yemiyormuş, evdeki bütün şekerleri ben yiyormuşum diyor.
-Bunu nasıl anladın?
-Ben şekersiz ve hamursuz rejimi yaptım ya evdeki bütün şekerler öylece duruyor.
Kontrol kendinizde olduğunda yaşadığınız hayatta neleri ihlal ettiğinizi fark edemezsiniz. Ne zaman ki kontrol noktası değişir ve denetlenmeye başlarsınız işte o zaman neyi nerede nasıl ihlal ettiğinizi de görmüş olursunuz. Kişisel kontrol oluşturabilmeniz için bir öğretiye tabi olmanız gerekir. Bir süre sonra öğretinin etkisiyle aklınız bedeniniz üzerinde bir otorite oluşturur. Zihniniz adeta ikiye bölünür ve kendi içinizde bir emir komuta zinciri oluşur. Zihninizin verdiği emir iradenizi baskıladığında yönlendirmeler yaparak sizi odak noktanızdan uzaklaştırmaya çalışır. Kimi zaman bu denge iradenizin zedelenmesi yolunda bozulabilir bu giriştiğiniz rejimi öngördüğünüz süreden önce bozmanıza sebep olabilir. Kimi zaman da aklınız bizzat kendini manipüle ederek içine gireceğiniz durumu size olumlu gösterir ki bu da zaten başladığınız işi bitirmenize sebep olur. O zaman da kendinize “ne yapabilirdim ki pasta da çok güzeldi” gibi bahaneler üretirsiniz. Veya “aslında ben yapmayacaktım ama ortam onu gerektirdi” gibi…
Bunun birde toplumsal boyutu var. Yüz yıllar veya bin yıllardan süzülüp gelen ortak kurallar gibi. Trafik kuralları mesela, siz geçtiğiniz yollarda bir an için manzaraya kendinizi kaptırabilirsiniz belki ama kullandığınız arabanın hızı sizi saliseler içinde önünü alamayacağınız bir hataya sürükleyebilir. İşte tecrübelerden edinilmiş neticeler size kurallar koyar ve “eğer bu kurallara uymazsan şu sonuçla karşılaşabilirsin çünkü senden öncekiler bu yollardan geçti ve bu neticeyi yaşadı” der.
Hayatın tatları, çekici yanları vardır. O durumun içinde bulunurken şeker tadında gelebilir. Ama birde yan etkileri vardır. Neticeleri acı biten sadece sizi değil sizden başkalarını da etkileyen neticelerdir bunlar. Bir arkadaşımla hafta sonu ormanlık bir yolda araçla giderken tam da bu konuyu konuşuyoruz. Babam bin dokuz yüz altmış beş senesinde bir trafik kazasında ölmüş. Arabayı kullanan şahsın belki de bir anlık dikkatsizliği benim bütün ömrümü yarım yaşamama sebep oldu. Kurallara uymamanın yan etkileri dedim ya işte belki ben o yan etkilerden biriyim.
Kendi aklımızın veya içinde yaşadığımız toplumun kurallarına uymamak kimilerimize kilo olarak kimilerimize yalnızlık olarak döndü. Kimilerinin telafisi vardı, kimilerinin hiç olmadı.