Uzun yıllar gayrimeşruyu kovalayan arkadaşla sohbet ederken bu işin sırrı nedir, diye soruyorum. “Çok iyi geri vites yaparım.” diyor. Yani, diye sorunca da anlatmaya başlıyor.
İki arkadaşı birini sıkıştırmış, bizimkinin de iyi polisi oynayacağı tutmuş. Adamın yanına yaklaşıyor, bir eliylegömleğinin kolunu silkeleyip hafife alarak
—Yürü git lan! diyor.
Adam bir anda elini beline atıp silahını çıkarıyor.
— Ne diyorsunuz lan?
—Bir şey demiyoruz abi...
— Yürüyün gidin lan…
— Nereye gidelim abi?
Anında, diyor, geri vites yaparım, adam düz duvara tırman dese tırmanırım!
***
Profesyonellikle amatörlük arasındaki fark olağanüstü şartlarda geri vites yapabilmektir.Sokaktaki insanın verdiği tepkiyiverdiğinizde, bu bir sonraki hamleyi henüz hesap edemediğinizi gösterirki bu da sizi iyi değil acemi yapar.
Bu iş hayatı içinde böyledir, siyaset dünyası için de. İlk kartınızı hemen oynayamazsınız. Önce karşınızdakinin elinde ne olduğunu aşağı yukarı sezmeniz lazım.Bazen sistemlerin tıkandığı zamanlar olur. Böylesi durumlarda sezgisi ve bilgisi kuvvetli yeni beyinlere ihtiyaç duyulur. Yüksek bütçeli firmalarda CEO’lara duyulan ihtiyaç tam da buradan kaynaklanır.
Risk alma kabileyeti yüksek poker suratlı bu insanlar, iş hayatının tıkanıklıklarını açmaya yararken başka bir kimlikle bu kez siyasetçi olarak karşımıza çıkarlar.
Gücün dorukta olduğu anda sadece güçle halledilemeyecek şeyler vardır. Diplomasinin ayak oyunları tam da burada devreye girer. Doğru zamanda kurulmuş cümlelerin ilişkilere, ilişkilerin paraya ve kazanımlara dönüştüğü tuhaf bir süreçtir bu.Belki de restleşilse sistemin kırılıp pek çok hayatın zarar görebileceği durumlardan bir kişinin fikri kabiliyetiyle sıyrılınıp çıkılır.
Tarihte “eşek kulaklı Midas” olarak anılan Kral Midas’ın hayat hikâyesi beni hep etkilemiştir.Frig ülkesinin kralı öldüğünde, yerine bir varis bırakamadığından halk kendilerini yönetecek kişinin kim olacağını kâhinlere danışır. Kâhinler de başkente ilk girecek kişinin kral olacağını söyler. Midas, yaşlı baba ve annesiyle beraber bir kağnı arabasında kente girer ve kendisini kral yaparlar. Hikâyedeki ironi ise koca bir ülke halkının kendilerini yönetme riskini alabilecek birini bulma çabasıdır. Çünkü yönetimdeki aksaklıkta günah keçisi seçilecek kişi de yine aynı kişi olacaktır.
Bu yönetim hiyerarşisi içinde arka plandaki kahramanlar ise hep kadınlardır. Doğaları gereğisezgilerinin kuvvetli olması ve diplomasiye yatkınlıkları nedeniyle olayları daha hızlı kavrar ve tepki verirler.
***
Yukarıda bahsettiğim arkadaş kimi zaman taksi şoförlüğü yapıyor. Kadın müşterisiyle trafikte seyrederken önündeki aracın şoförüyle dalaşmaya başlıyorlar. Öndeki araç durunca bizimki kapıyı açıp fırlıyor. Hesap etmediği şey ise öndeki araçtaki adamın cüssesi. “Anında geri vites yaptım ama” diyor, “adam enseme iki defa hafif vurup hadi git ekmeğine bak, dedi.”
Arabaya geri döndüğünde müşterisi kadına açıklama yapma ihtiyacı hissediyor.
-— Yabancı değilmiş ya, bizim Hüseyin abi!
Kadın gülümsüyor,
—Yusuf olmasın!..