YEDİ YAŞINDAYIM
Sen kuyudan su çekiyorsun,
Ben şu taşıyorum kuyuya.
Yedi yaşındayım, aşığım ama.
Ellerimin hüneri; yüreğimin, sözümün;
Ürkütmeyecekti hani sizi!
Dayanaklar lazım belli ki,
Fırtınasını kelepir satanlara.
Yedi yaşındayım, Yusuf'um ama;
Ayağımda hırpanî bir lastik,
Çekip çekip uzatıyorum çekip çekip;
Salıp salıp vuruyorum yüzünüze.
Yüzünüzün kalmadığını bile bile yapıyorum bunu,
Çocuğum işte..
Sonra kaçıyorum meydanınızdan,
Çocukça bir kaygı ile,
Sonra sığınıyorum tarla kuşlarına,
Güvende gibiyim pelerinlerinin altında,
Ama sadece gibiyim aslında.
Sonra senle dolu şahlanışları
-Sen diyorum bak, o kadar samimiyim sevgimde-
Anlata anlataduruyorum köyün delisine.
Bir tek o, yalnızca o,
Ancak o anlar demişti bana onu,
Derilmeyi bekleyen sabır yorgunu başaklar.
Elimden çekip koparmak isteyebilirlerdi yoksa diğerleri,
Aya doladığım kayışları.
Yedi yaşındayım, burağım var ama .
Fareli köyün kavalcısı, başıboş
Yitip giderdi öylece.
Karışmazdı Zeliha'nın düşleri zindandakine.
Acıyı karmazdı kimse başkalarının acısına.
Özeldi acılar; şerefi vardı, onuru,namusu.
Dağlar delindikçe büyürdü, büyürdü.
Umudu ölmese de Ferhat'ın, büyürdü.
Mitlerde veba, kıssalarda verem.
Feryadı kırılırdı Kerem'in sazının,
Siz kırardınız, bile isteye telini,
Yine de susmazdı,
Lallıklara nispet Kerem.
Kızar, koca koca binalar diker de
Bırakmazdınız Mecnun'a , divane olacak sahra,
O yine de erirdi göğsündeki çöllerde.
Şimdi anladınız mı o deli,
Niçin kaçar geceleri,
Niçini olmayan mağaralara.
Yedi yaşındayım, çobanım ama,
Yıldız sürülerine.
Ne zaman eksilse sürüden kuzu,
Anlayacak mısınız filhakika:
Bu, diyetinizdir aslında.
Kısasa kısas icabında,
Masal sanıp da,
Hıyanet ortasında,
Ket vurduğunuz aşka.
Sen denizde hale oluyordun,
Ben denize su taşıdıkça.
Ve bir ay yüzüyordu yüzü ak.
Yüzümüzün akı karışıyordu sulara .
Nihayetinde,
Sadakatimiz vardı emri bi'l aşka;
Yedi yaşındayım, aylayım ama.
