VAPUR
Martılar kendi şarkılarını söylüyordu
Deniz kendi yatağında uzanmış, umarsız
Maviye boyanıyordu deniz, biraz da turkuaz katıyordu
Biraz da yeşil, beyaz köpükleri de konduruyordu
Bıkıp usanmayan dalgaların ardından.
Güneşin rengi kana buluyordu, yalımlarla
Zaman zaman kararıyordu, matemli bakışlarında
Yırtıyordu bir vapur, ardında gözü yaşlı denizi bırakarak
İskele sabırsız insanlarla dolup taşıyordu
Yüzüne bir kara sürmemek için, dalgalar yıkıyordu, iskeleyi.
Endamı yürüyüşünden belli, ahu gözlü bir ceylan
Zaman bir yarış halinde, yüreği saat gibi tik, tak eder
Sanırsın sevda yüklü, bu vapur, gelişi öyle ağır
Doot doot diye haykırıyor! Bir hayli uzakta iskeleye.
O sıkışan yürekten habersiz, bir sevgiliyi getiriyordu.
Denizi yalayıp geçiyordu bakışları, vapura ulaşıncaya kadar
Martılar haber tellalları gibi, bağrış, çağrış dört dönüyordu
Köpükten bir mermer gibi, vapurun dört bir yanını saran
Sabırsızdı yürek, sevda hançerliyordu, kavuşmayı beklerken
Kendi masalını yazıyordu, zaman denen tünelde, bekleyen yürekler.
