ÖYKÜ
Giriş Tarihi : 20-02-2024 21:44   Güncelleme : 20-02-2024 21:53

İnsancıklar -3 / Ahmet Keskin

Yazan: Ahmet Keskin -İNSANCIKLAR /3

İnsancıklar -3 / Ahmet Keskin

İNSANCIKLAR /3

"Bunu senin ile paylaşabilirim.." diyerek yaklaştı. Yüzü gülümsemeyle doluydu. Gülümsemeyle karşılandı. İki çocuk, simidi yarım yarım yemeye koyuldular. Gülümseyişleri birleşmiş, mutlulukları yüzlerinde parlamıştı. Isırılan her küçük lokma ağızda tadını çıkara çıkara çiğneniyor ve sonra keyifle yutuluyordu. Gülmeleri sesli bir hal alarak büyüdükçe büyümüştü.

Bu okul bahçesinde, onlarca kızlı erkekli öğrenci tenefüste oyunlar oynuyor, şakalaşıyor, kızıyor, öfkeleniyor, koşuşuyor, bir köşeden sinsi sinsi bakıyor yani insanın türlü hallerinde çoğalıyorlardı. Ders arası bahçe sessizliği sese dönmüş, anlamlı anlamsız davranışlar ile üzerilerinde biriken enerjiyi boşaltmaya çalışıyorlardı...

Köşede hiç bir şey yapmadan duran öğretmen, yüzünde tatlı bir gülümseme, etrafı bakışlarıyla tarıyordu.

Öğretmenler odasının penceresi bahçeye bakıyordu ve o camdan başka bir çift göz de bahçeyi izliyordu. Okulun müdürüydü bu. Omuzlarında olanca yük vardı. Arada bir nöbetçi öğretmene kayan bakışları, tekrardan öğrencilere dönüyordu. Müdür ve nöbetçi öğretmen sorumluluklarının bilincinde, çırpınış içindeydiler..

Biz, gülümseyen masum yüzlerimize geri dönelim. Ellerindeki son lokmaları ağızlarına atmışlardı, doluydu ağızları.

- Teşekkürler Ali, yarın da ben simit alırım. Yine paylaşırız.

- Olur. Zil çalmadan tuvalete gideyim.

Yalnız kalan Salih, biraz ilerisindeki sınıf arkadaşına doğru yürüdü.

- Ben de…

Cümlesini tamamlayamadan, onlarca öğrenci oyunlarını yarım bırakarak sınıflarına doğru koşmaya başladıklarında itiş kakış oyunsu şekilde devam etti.

Bahçedeki gürültü bir anda kesildi. Bahçede kimse kalmamış, nöbetçi öğretmen koridora girmiş, penceredeki müdür öğretmenlere dönmüş, öğretmenler sandalyelerinden doğrulmuş sınıflarına gitmek için hareketlenmişlerdi.

Buradaki yaşamı daha da süsleyip yazıya dökebilirdik, fakat bununla yetineceğiz. Çünkü birazdan ders başlayacak, ülkenin aydınlık yarınları için bilgi tohumları saçılacak. Bu tohumları alan taze beyinler onları yeşertip büyütecek...

Rahat bırakalım da, tohumlar aydınlık yarın için serpilsin...

***

- İnsancıklar /1 Okumak için tıklayınız 

- İnsancıklar /2 Okumak için tıklayınız 

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi