YOKTUN
Bu gece şehrimde yalnız başıma,
Sokaklar dolaştım seni aradım.
İçimde yokluğun obruka durdu,
Sessizlik büyüdü, sen ise yoktun.
Camii önünde banka oturdum,
Ellerim açarak duaya durdum,
Rabb’ime usulca ben seni sordum,
Issızlık büyüdü, sen ise yoktun.
Kaldırım boyunca gözlerim daldı,
Uzakta karaltı, ben sensin sandım,
Yerimden fırlayıp oraya vardım,
Başkası yürüdü, sen isen yoktun.
İçimde camların tümü kırıldı,
Parçalar canımı durmadan yaktı,
Bekçiler yüzüme sorarca baktı,
Kimliğim elimde, sen ise yoktun.
Yokluğun yanımda canım yanarken,
Umutla koşturup seni ararken,
Sabaha daha çok değildi erken,
Ay şavkı üstümde, sen ise yoktun.
