SEN GÜLERKEN
Güldüğünü görmesin bir anda özleminle
Gökteki tüm yıldızlar yanıyor sen gülerken
Gül sonra sonsuzluğun o an kalbini dinle
Bütün evren aşk ile dönüyor sen gülerken
Emanet edip hayat gecelere düşünü
Sonu gelmez sabırla bekliyor gelişini
Ay bir kere yüzünde görmesin gülüşünü
Bulutlar arkasına siniyor sen gülerken
Kıyısız okyanuslar gölgende saf tutuyor
O anda tüm nehirler akmayı unutuyor
Dünya bile kendini yalanla avutuyor
Gidip bir gül dalına konuyor sen gülerken
Senin her gülüşünün ötesinde bir şey var
Yollarını bekliyor adını duyan diyar
Başka nasıl o anı anlatayım bilmem yar
Güneş bile gölgende sönüyor sen gülerken
Hayaller kucaklıyor kahkahanı duyanı
Bambaşka giz sarıyor aniden her bir yanı
Festival havasında görmek için o anı
Gökten aşk melekleri iniyor sen gülerken
Kalbindeki buzları başka diyara atıp
Ateşinle eriyor bir değil iki kutup
Sen uyurken melekler başında nöbet tutup
Sabah adını aşkla anıyor sen gülerken
O anda yer gök senin varlığınla doluyor
Göze imkânsız gelen güzel şeyler oluyor
Öfke kin acze düşüp dert sacını yoluyor
Mutsuzluğun yüreği kanıyor sen gülerken
Gönlümden ötesini getiremem ki dile
Bir kez aşkla gül bana sonra canımı dile
Canlı cansız ne varsa dağlar denizler bile
Kendini bir rüyada sanıyor sen gülerken
