CEYLAN
Güzel gözlü bir ceylan süzüldü ağaçların arasından.
Suya kavuşma arzusuyla.
Yürüdü sessiz, minik adımlarla.
Çünkü susuzluktan dili, damağına yapışmıştı.
Bütün vücudu kurumuştu.
Güneşin ateşi yakıyordu her yanı.
Bir gölgeye sığınmak, bir yudum su içmek, geldiği yere dönmekti amacı.
Onun için tehlikeliydi su başları.
Çünkü her tarafa tuzak kuruyordu
düşmanları.
Hep korku doluydu onun hayatı.
Yürüdü ürkek adımlarla usulca.
Bastı ansızın bir çalıya.
Bomba atılmış gibi bir ses yayıldı ortama.
Küçük kalbi çarptı hızlı.
Birbirine dolaştı ayakları.
Alt tarafı içecekti bir yudum su.
Yaşamak korkuyla bu mu?
Kulakları dikildi,
O güzel burnu titredi.
Kolaçan etti etrafı.
Gözleri daha bir açıldı.
Bir müddet öyle durdu,
Kalbi ağzında vurdu.
Sonra başladı yürümeye.
Ulaştı akıp giden nehire.
İçemeden daha suyunu, kana bulandı boynu.
Ceylan düştü oracığa.
Avcı tüfeğini doğrultunca.
