MELANKOLİK KAÇAK
"Hani neredesin?"
Diye soruyorsun ya,
Bazen kısa bir kaçamak yaparım
Gizli hayal dünyama.
Bazen sıradan bir kadın,
Bazen ele avuca sığmayan
Genç kız,
Bazen de büyümeyen bir çocuk...
İşte, hep farklı bir kimlikle çıkacağım karşına!
Sen beni istesen de bulamazsın,
Ben beni bulamıyorum ki:
Kimim?
Kimdeyim?
Neredeyim?
Bilmiyorum…
Bırakmışım kendimi,
Hayatın akışına kürek çekiyorum.
Bazen kendimi sokaklarda
Koşar görüyorum,
Avazım çıktığı kadar bağırıp
Kaybolan benliğimi arıyorum.
Tam “her şey bitti” derken
O uçarı kız tutuyor ellerimden
Beni sarıp sarmalıyor.
Dünyayı umarsamadan
Seviyor, coşuyor,
Tutamıyorum.
Sonra o kadın geliyor,
"Dur dur!" diyor,
Kapanıyorum.
Ya o çocuk?
O çocuk var ya
Hep içimde saklıyorum;
Kimseler görmesin, bilmesin diye
Masum, tertemiz duygularla besliyorum.
İçinizdeki çocuğa sahip çıkmanız dileğiyle...