NEYSE
“Neyse” dediğimden beri takılmıyorum söylenenlere.
Basit bir kelime değersizleştiriyor zamanında değer verdiklerimi.
Bazen söylenecek onca söz varken “Neyse” susuyorum.
Biraz da kıranlar düşünsün ”neden” diye?
Ardına sığındığım kelimenin geçmişinde ne yaşattık diye.
Çok seversem çok sevileceğimi sandım...
Farkettim ki, duygularım yorulmuş, iyilik yapan ellerim yorulmuş, gözlerim yorulmuş, kalbim yorulmuş.
Kulaklarımı kapatıp etrafıma baktım da...
Ben kendimi duymazsam kimse duymazmış.
Aslında değmezmiş de, ”NEYSE”
Editör: Nevin Bahtışen