KIRIK KANAT
Senide mi aynı yerden kırdılar kalbimin kuşu...
Birlikte saralım üzgün kanatlarımızı...
İnsanlar anlamıyor bizim ruhumuzun naifliğinden...
Onlar anca kırmayı biliyor...
Tamiri imkansız yaralar açıyor;
Bir de hiç bir şey yapmamışlar gibi;
Eserlerini seyrediyor...
Hiç utanmadan;
Kötülük öyle bir işlemişki ruhlarına...
Görmüyorlar senin can çekişini...
Biz birbirimizi iyileştireceğiz kalbimin kuşu...
İyi geleceğiz birbirimize...
Avuçlarımın şevkatiyle;
Yüreğimin sevgisiyle...
Sözüm olsun artık kimse üzemeyecek bizi...
Koruyacağım ben seni ;
Gönlümün sırça köşkünde...
En güvenli yerde...
Bende iyi olacağım;
Senin ruhumdaki melodinle...
Birlikte kanatlanacağız;
Umut dolu mevsimlere...
Üzülme bak çiçek açtı dallarımız...
Kırgın yüreğimde...
Evin belle yüreğimin bahar dallarını...
Güvenle kal hep orda...
