DÖNELİM BABA...
Kendim karar vermedim gurbetçi olmaya
Sen de gelmedin, ölene dek kalmaya
Tutmadı işte! Şehrin unu ile bizim maya
Dönelim baba, dönelim sılaya
Ben razıyım koyun sağmaya...
Ömrünü de kendini de tükettin inşaatlarda, köydeki saflığı aradın hep suratlarda.
Biliyorum aklın hâlâ dağlarda, yaylalarda.
Dönelim baba dönelim sılaya.
Ben razıyım Bingöl güneşinde kavrulmaya.
Vicdanın kararmadı, saçın beyazlarken
Allah'a sığındın hep ekmek ararken.
Doyacak başka yer arama köyümüz varken.
Dönelim baba dönelim sılaya.
Ben razıyım küçücük köye sığmaya...
Ben rahmetli annemi, sen ilk eşini
Bırakalım mezarın ardına kavuşma düşünü.
Son kez, köyümüz için yüklen göçünü.
Dönelim baba dönelim sılaya.
Ben razıyım köylü çocuğu olmaya...
Sen hâlâ köylüsün, köy değişse de
Köy acıda birleşir, normalde dövüşse de.
Köylü ilk evini unutmaz, saraya yerleşse de.
Dönelim baba dönelim sılaya.
Ben razıyım davar kokmaya...
Çoban olmak daha iyidir güdülmekten
Burada kıymetimiz ölçülüyor asgari ücretten.
Belki faizsiz kredi çekeriz devletten.
Dönelim baba dönelim sılaya.
Ben razıyım çoban olmaya.....
Yorulmadın mı? Köyden haber gözlemekten
Dalıp dalıp köydeki çocukluğunu izlemekten.
Söküp al benim çocukluğumu bu şehirden.
Dönelim baba dönelim sılaya.
Ben razıyım köyümüzde yaşlanmaya...
