Bir kalemim var benim bir de defterim
Adıma şair diyorlar bilmem öyle miyim
Ne varsa yazarım aklımdan geçenleri
Saklayamam içimde duyguları sevgileri
Bazen yüreğim buz gibi olur
Soğuduğunu hissederim
Bazen de senin sıcaklığın yakar içimi
Kaç ayrılık düştü geceme sayamadım ki
Bu kaçıncı bahar bu kaçıncı ayrılıklar
Özlemini şiirlerimde yazdım ekmek su gibi
"İster oku ister okuma" diye de not koydum
Şairlerin ne kadar deli olduğu söylenir
Yazmak gönül işi yürek işidir
Şair dediğin özgür
Şair dediğin duygularını kalemle birleştirir
Hele birde kadın şairsen hayat daha da zorlaşır
Kaç mevsim geçti hayatımdan
Nasıl ayakta durdum
İsyanlarım aynadaki aksimde gizli
Tutamıyorum hayatı işte!
Kaç yangın yüreğimi yok etti
Kaybolduk seninle biz
Satır aralarında
Zaman çaldık belkide akrepten yelkovandan
Ben kalemimle döver kalemimle severim
Top tüfek değildir benim işim
Kalemim anlar beni 'o' ne derse olur
"Yaz" der bana yazarım
Kimse beğensin diye değil
Ben "o" anda zaten ben değilim
Bir cümlede ayrılığı yaşar
Bir cümle de seninle mutluluğu
Yüreğim bin parçaya bölündü
Bana şair diyorlar bilmiyorlar ki şairler hep delidir
Uçuk kaçık kırk yamadır kâlpleri
Korkusuzdur kalemleri
Öyle güzeldirki sevmeleri
Hiçbirinin ki birbirine benzemez
Sende kaldı aklım sevgili sende kaldı

















































