YOKSUN
Dünya yükünü omzuma yükleyip gitmiş gibi
Adı yok bugünün
Tadı da yok hiçbir şeyin
Ne güne batan güneşin ne yeni açan çiçeğin
Hiç tadı yok sensizliğin tadı yok şiirlerin
Yoksun
Olmaz ki serpilişi ey yâr
Mevsimine yeni açan çiçeğin
Ayazları yer ömrüne hazanla savrulur
Varlığında güller dolan bahçelerim
Yoksun
Adı olmaz hiçbir şeyin tadı da olmaz
Sensizlikte içtiğim çayların kahvelerin
Gözlerim ağlamaklı şiirlerim suskun
Dokunuyor yüreğime bu yokluğun sevdiğim
Yoksun
Sensizliğin saatine geldim yoksun
Kötü bir yorgunluk çöktü yüreğime
Hiç yoksun gibi davranmaktan yorgunum
Nasıl anlatsam bilmiyorum boğuldum
Yoksun
Sesi de çıkmıyor ki zaten yüreğimin
Avazlarca dağlarca bağırmak istiyorum
Sensiz kalışımın yankıları yayılsın şehrine
Çoğalıyor sana susuzluğum bağıramıyorum
Yoksun
Gün biter yoksan gece olur ay doğar
Günün ortasında süzülür içime karanlıklar
Kaybolur aydınlıklar kararır tüm ufuklar
İçimin karanlığına gömülürüm solar ışıklar
Ölüm sessizliğinde olur duygular
Yoksun
***