YAĞMUR DAMLASI
Benim annem kaldırım babam çatı saçağı
Bir yağmur damlasıydım düştüm tutunamadım
Geceler benim için açtı da kucağını
Ayın aydınlattığı bir çukura ulaştım
Şavkımda bir güzel kız taradı saçlarını
Gülerek geçti gitti onu unutamadım
Sonra bir kedi dili yaladı yanağımı
Bende dindirdi belli içinin yangınını
Sonra bir sarhoş gelip üstüme bastı gitti
Bir küfür savurdu ki bütün sokak utandı
Bir köpek geldi yattı hemen yanı başımda
Rüyalar gördü belli arada bir irkildi
Şimdi yıldızlar sessiz üzerimde yüzüyor
Derken gece uzadı ve el ayak çekildi
Keşke bu gece biraz daha uzayabilse
Şafağın ışıkları yavaş yavaş yükselse
Çünkü biliyorum ki güneş erken gelirse
Ömrüm dolacak elbet güneşin beldesinde
Benim babam gökyüzü annem çatı saçağı
Güneşe göçeceğim gördüğümde şafağı
Sonra yine yeniden parçalara bölünüp
Bir çatı saçağından düşeceğim aşağı
İşte benim ömrüm de gelgitlerden ibaret
Ya bir damla ya bulut her gün yeni bir suret
Diyeceğim odur ki şimdilik hoşça kalın
Belki de bir yerlerde karşılaşırız elbet
Beni hatırlarsınız
Ya son suyunuzdayım
Ya tarlada bereket
