ÜZMEDEN GEL
Sen gönül almaya gelmişsen eğer
Şu yorgun gönlümü üzmeden gel yâr
Yanımda kalmaya gelmişsen eğer
Dil pabuç olmuş laf düzmeden gel yâr
Gönül düşmüş ise gonca bir güle
Gül hep naz eder lâl olmuş bülbüle
Gülde solmuş ise döner bir küle
Beyhude harlayıp bezmeden gel yâr
Sevmişse güzeli ferman dinler mi
Aşk uğruna bir ok yese inler mi
Her şeye katlanır asla tınlar mı
Gaye sarmak ise kızmadan gel yâr
Mutluluksa karlı dağlar aşarım
Engel tanımam bent yırtar taşarım
Nasip değilse ben böyle yaşarım
Yeter ki horlayıp, bozmadan gel yâr
Beden yorgun, gönül yorgun biçâre
Yaşanacak ömür bitti ne çâre
Aymazlık yüzünden oldum biçâre
Yardıma gelirken kızmadan gel yâr