ÜŞÜYOR YÜREĞİM
Acımadan estirdiğiniz nefret rüzgârı,
Mevsimsiz kış oldu gönlümde.
Mevsime dayanamayan gönlüm,
Soğudu buz oldu içimde.
Alıştım her şeye, yalnızlığımın koynunda.
Üşüyor be yüreğim birileri sizi anınca.
Isıtmıyor hiçbir ateş beni,
Ateş bile yüreğimde buz olunca.
Artık kendimden bile kaçar oldum.
Sığınacak liman arar oldum.
Sonunda kimsenin bulamayacağı bir adaya
Davetsiz misafir oldum.