ŞİİR
Giriş Tarihi : 13-09-2022 02:54   Güncelleme : 13-09-2022 03:08

(U)mutsuz Adam

Ümit Polat - (U)MUTSUZ ADAM

(U)mutsuz Adam

 (U)MUTSUZ ADAM

(u)mutsuz bir adam derenin dizine uzanır
ruhu dibine çöker cesedinin
lime lime çekilirken zamanın çarkında
kaç kez kıyılır hüzünler
tortusu rüzgârın bağrına yaslanır

bir ses akıyor suyun ağlayışında
bu denli çekilmese içler
sızar mıydı sessizlik canına
suskunluğun gecenin karanlığına ezildikçe
doğranacak geçmişin heybesinde her ne yolluk varsa
konacak pusuya yatmış günlerin erzak torbasına

uykusuz bir dere sızar vadinin ağrısından
koynunun yanması yatağının gizinden olacak
(u)mutsuz bir adam vadinin sırtına uzanacak
zifiri uzaklığa yatmanın sebebi
hayalinin soğukluğundan donmuş duracak

üşümüş bir düş (u)mutsuz adamın toprağına kazınır
sere serpe damlar toprağın gölgesi ruha
serabın yanıp sönmesi özlemin yaşlılığından olacak
adamın hayali mesafedeki metafiziğe kazınır
insanın mutsuzluğu umutsuzluktan değil
umutların boşta kalmasından doğacak

arkasından gülüyor çığlıklar, sise yayılıyor yankılar
zaman sarıyor, dünya durduğu yerden kaçıyor
bir adam alnını sıcağa uzatmış
hayatını yaşanmamışlıklarına eritiyor
ömrümüzü yaşamak değil; yaşayamamak tüketiyor.

 

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi