TAPUTUMUN ÜSTÜNDEKİ KARANFİL
Bu ürkün nereye kadar böyle
Kaç yıl haram kılındı
Yüzünün coğrafyası bana
Gel çık artık o karanlık çarşıdan
Yıka içini duru bir aydınlıkla
Su ver ruhunun Açelya'sına
Ve bir akşam iki fincan kahve yap
sonra tuşla numaramı telefonundan
Beni ara beklenmedik bir anda.
Sen de duymuşsundur mutlaka
Salih'i uğurladık daha geçen gün
Daha soğumadan içimizin ateşi
Bu gün veda etti bize
Sevgili ağabeyim Hasan Sina.
Anlayacağın
Ölüm uzak yerde değil öyle
Hele de ozanlara...
Ama diyorsan ki böyle sürsün
Ne ben gözlerini göreyim
Ne gözlerin gözlerimi görsün
Bir sözüm yok buna da
Ben gidip görmedim diye
Açmayacak değil elbet
Kardelen çiçekleri Küçük Ağrı'da
Sipil'de anemonlar
Bahara küsecek değil
Ben görmesem de bazı şehirler
Defalarca yanacak Alya'nın gözlerinden
Üşüyüp birbirine sokulan evlerden
Yorgun bir kız çıkacak belki
Takınıp bütün metanetini
Gelip öpecek son defa
Tabudumun üstündeki karanfilden.
