ŞİİRCE / O GÜN BÜYÜDÜM
Kırağının çelimsiz yüzümde
inatçı acılar bıraktığı
ağarmaya yakın okul yollarında
bıraktım yenilgimi.
O gün yeni bir sonun
küf tutmuş başlangıçlarıyla
Üzerime yapışmış kara önlük
ve,
mavi renkli poşet içine sıkıştırılmış
ezberi zor
bir tomar etiketsiz kitap yüklenmişti
bitkinliğimi.
Başım önümde.
Beni de alın çığlıklarım
sıradan piyonlar gibi art arda düşerken
Ufkumda şekillenen
anlaşılmaz korkularımla yüzleşme cabaları
Yekesi bilinmezlikte kaybolmuş
ahşap teknenenin
rüzgara teslimiyetinde saklıydı.
O gün büyüdüm ben.
Yarın yağacak kar
belki dağlayacaktı otanmayan yaralarımı
Ama hazırdım.
Benim için yağacaktı,
ne kadar acıtabilirdi ki?
Göz çukurlarıma hapsolmuş bakışlarımı
azat ediyorum .
Kimsesiz sokaklar
Haberiniz olsun, düşmedim.
Güvercin salın kardelenlere
Düğünümüz var.
