SERENADLAR 17
Alyam'a
Sen kendi çiçeğinde
Pespembe olduğun zaman
Beni dağlardan çağırıyor açtığın mevsim
Ben gökyüzü mavisi bazen
Bazen güneş sarısı
Bil ki gönül ağrısı en çok
Dermanı sende olan.
Ben gökyüzü mavisi bazen
Kar yangısı
Doğum sancısı derinlerden
Sen kendi çiçeğinde
Pespembe olduğun zaman
Ben bildiğin çatlıyorum
Toprağın yüreğinden
Artık koyu bir kırmızı kalbim
İntiharı düşünen son çiçeği Allah'ın
Sevabın dili yoktu hep
Soğuktu bedenine dokunduğum saatlerde
Yerde bir cehennem taşı kadar sıcak
Sımsıcak duruyordu günah
Soyunup geldiğim sabah
Duacınım diyordu
Ne olursun bırak birazcık uyusun pembe.
Sen kendi çiçeğinde
Pespembe olduğun zaman
Ben bir sınır askeriyim doğuda
Elleri ellerine bir daha değmeyecek
Belki de hiç gelmeyecek bir teskereyim
Ben, baştan ayağa hakiyim
Senin yemyeşil yeşerdiğin saatlerde. .
Sen kendi çiçeğinde
En güzel baharı getir hadi
Bakma bu gecenin absürt yaşantısına
Benim karanlığı ısırdığım anlarda
Gözlerinin kerameti olsun kendini göstermemek
Güzel sözler söylemek dilinin sadakası
Mayıs sonu olmasa da
Sıcak bir haziran ortası
Gelecek biliyorum
Dünyanın bütün renkleriyle yaz
Ne poyrazı kalacak bu kara kışın
Ne de don tehlikesi
Karayelden gelecek
İnsan içinden yeşerecek
Mevsimler gibi
