SEN VARKEN
Bir sabah sessizce doğar gün,
Pencereden içeri dolan ışık gibi girersin hayata.
Ne bir davet ne bir hazırlık gerek,
Varlığın yeter, her şey yerli yerine oturur.
Sesin...
Sesin kalabalık bir şehri susturur.
Bir cümle kurarsın;
Zaman bile dinler, saatler nefesini tutar.
Yanında en sıradan sokaklar bile
Bir aşk hikâyesine dönüşür.
Gülüşün…
Gülüşün bir yaz akşamı gibidir,
İnsanın içini ısıtır.
Hiç plan yapmadan bir yerlere gitmek ister insan,
Sadece o anı uzatmak için.
Saçların...
Saçlarından düşen bir tutam rüzgârla savrulsa
Dünya biraz daha güzel görünür gözüme.
Bir dokunuşun, bir bakışın,
Yorgun günlerin en tatlı molası olur.
Sen, kalbime sözcüksüz mektuplar yazarsın;
Gözlerinle anlatırsın en derin cümleleri.
Ve ben…
Her harfinde kaybolmaktan korkmadan,
Bir şiirin içinde yürür gibi sana yaklaşırım.
Aşk, büyük sözlerde değil;
Birlikte susabilmekte saklı.
Yanında sessizken bile
Her şey tam yerindeymiş gibi hissediyorum.
Sen varsın ya…
Geceler daha derin, sabahlar daha anlamlı,
Kalbimse biraz daha cesur.
Çünkü sen;
Bir aşkın, bir huzurun ve bir mucizenin adı gibisin.
Sevgilerimle
***
Editör: Nevin Bahtışen
