Sen kalktın gittin ya masadan
Bir ben kaldım sanma sakın
Masada oturan bendim
Üstünde duran o
Dertleştik sabaha kadar
Hic kızmadı konuşmadı
Okşar gibi sardığımda belini
Sanki uçar gibi dudaklarıma
Ordan sızdı kalbime
Kırk yıllık dostum
Sanki hayat arkadaşım gibi
Can verdi benliğime
Unutturmak için seni
Uyuşturdu hissettirmedi yokluğunu
Her yudumda isminin bir harfini silip
Teselli ederek unutturdu bana seni
Editör: Gülçin Granit