RECEP
Kara kara sürmeliydi gözleri Recep'in
Derin bakar, derin görür,
Derinlerde yaşardı...
Az konuşur, çok çalışır
Sarma tütün içer,
Kimseciklere yük olmazdı.
Doğuştan maraba,
Doğuştan gariban,
Doğuştan öksüzdü...
Ana kokusu nedir
bilmezdi.
İri cüssesine, iri gözlerine, iri ellerine bakan çekinirdi Recep'ten.
Ama gel gör ki!
Saf yüreği altınlara bedeldi.
Gel zaman git zaman
Sevdalandı bizim maraba Recep
Köyün iki örüklü, kara gözlü Leyla'sına
Leyla'nın gönlü ona aktı mı bilinmez...
Recep'in gecelerine uyku girmez
Gündüzünde tırpan biçemez oldu.
Yemeden, içmeden kesildi.
Ana yok, baba yok, Cebinde beş kuruşu yok
Bir ağabeyi var, onun da gözünün içine bakan beş nüfusu var.
Ne yapsa, ne etse
Oldu yüreği ateşten telaşe
Güneşi Leyla, ayı Leyla
Varsa yoksa hep Leyla...
Az konuşan Recep hepten lâl oldu
Yaşlı, kara gözlerinin ışığı soldu.
Girdiler köyün delikanlıları
Recep'in yarım aklına
"Karşı dağın ardında Urum'dan kalma gömü var" dediler.
Recep'in gözlerine ışık
Ayaklarına fer geldi.
Aldı omzuna bir kazma, bir kürek
Bir de deli atan yürek.
Yollandı dağlara
O taşın altı, bu taşın altı
Dağ oldu sanki elek...
Her kazmayı vuruşta saçına bir ak
Yüreğine açıldı kara bir delik...
Kâh attı kahkaha
Kâh koyverdi yaygara
Kâh gördü ölen babasını
Kâh emdi görmediği anasının memesini
Kâh öptü Leyla'sının zülüflerini....
Ortada ne hazine, ne gömü
Sanki karşısında kendi ölümü...
Tuttu köyün yolunu
Vardı Leyla'nın kapısına
Ağladı, haykırdı; Leyla, Leylaaa!
Meğer vermişler bir şehirliye...
O günden sonra hepten dellendi Recep
Kimileri sevdadan,
Kimileri gömüden,
Kimileri cinden, periden
Uydurdu Recep'e bir hikaye...
Kara gözlü, kara bahtlı, öksüz Recep
Gün oldu kafasını taşlara vurdu.
Gün oldu ana, avrat haykırdı.
Gün oldu Allah'a sığındı.
Lakin bir daha iflah olmadı.
Oturdu köy ahalisi ne yapsak, ne etsek?
Hacılarda, hocalarda, muskalarda
Bulamadılar çare.
En sonunda yatırdılar tımarhaneye
Doktorlar şizofreni dediler adına
Avuç avuç içirdiler ilaçlar...
Recep'in gözler derin, bakışlar efsunlu
Yüreğinde bir çöküntü
Dilinde sadece bir türkü
"Gözlerinin karası, oldu yürek yarası
Bu gönül mecarası yaktı beni"
