RAMAZAN'DA ETMEK İFTAR
Biliyor musun gönül yağan yağmurda
Saklanıyor hep göz yaşım
Herkes diyor böyle rahatım ben
Dertsiz aşım ağrısız başım
Oysa ben özledim çok özledim
O eskide yaşanan ramazanları
Tad vermiyor artık bu varlık içinde
Sofrada bulunan ekmeğim aşım..
Markalı çatal kaşık tabaklar olsa ne yazar
İnsanoğlu nankör dür buldukça hep azar
Kimin yanında yok çoluk çocuğu hatta yâri
Kimin karnı tok istemem der fazlasını gayri
Gül bile boynunu bükmüş gördükçe insanı
Ya koparır o gülü ya da değdirir bir nazar
Her sofrada edilse de eş dost ile sohbetler
Unutur ertesi gün insan arkadan kuyu kazar
Biliyor musun gönül bu ramazan
Bizde biraz buruk hüzünlü geçiyor
Kimi nsanlar çadırda kimi villa sarayda
Anladım kader yazarken insan seçiyor
Oysa ben özledim hem de çok özledim
Kaybettiğim bacımı ana baba evladımı
Her iftarda yediğim bir tabak çorba
Var ya yakıp yüreğimi sıcak sıcak esiyor
Artık geçtim haz etmem bu dünya malına
Diken batmaz diye güvemiş at bile o nalına
Kimin hayatı boş kimi olmuş içmekten sarhoş
Kimi diyor yanındayım kimi de sen bana koş
Borçlu çıkıyor insanoğlu erişirken arının balına
Herkes ederken gururla kendisi ile iftihar
Bana zor geliyor gönül her akşam böyle
Yalnız boynu bükük ramazan da etmek iftar...
28 MART 2023
