ÖLÜRSEM KAR YAĞACAK YÜREĞİNE DÜNYANIN
Ölürsem
Kötü bir an gibi kalacağım
Dünyanın suratında, yıldızlar
Bir geceye bakar gibi bakacak
Belki birkaç ayak izim kalacak
Birkaç bekleyenim yolların vuslatında.
Ölürsem kar yağacak yüreğine dünyanın
Muhtemel ki kirazları soğuk vuracak
Cenazemi kimsesiz çocuklar taşıyacak biliyorum
İmam, belki de namazımı kıldırmayacak.
Ölürsem kitaplarım yurduma kalsın
Sen yurduma kal bütün güzelliğinle
Yak savur beni günahını bile bile
Külümü yurdumun rüzgârı alsın.
Ölürsem dinmeyecek iki hüznüm var
Biri, dağları düşünmek aklımda bahar
Biri, seni görememek son ana kadar
Ölürsem sesimi kuşlara verin
En ıssız tepelere çıkıp ötsünler
Madem ki yarsın, yarensin bana
Kaldır nikabını göster yüzünü
Gözlerim ölürken bayram etsinler.
Ölürsem
Hoş bir koku gibi hatırla beni
En çok gülü sevdimdi çiçekler arasında
Dünyanın hangi ikliminde olsan da
Çekinme çakal seslerinden
Kurt ulumalarından korkma
Bana gül getir geceleri.
Editör: Nezihat Keret
