O GÜN GÜLÜMSE
Çiçek tohumu sorduğu gün topraktan
Hükmünü kaybeder,sözler dudaktan
Acı haberim gelir de yakından uzaktan
O gün sen de gülümse ilkbahar gibi
Ruhuma ram olan sedalar yükselir
Durulur gözyaşı içimde alevler küllenir
Toprağım üstüne bin bir çiçek bezenir
O gün sen de gülümse bahtiyar gibi
Varlığımı saklardın bak yokum şimdi
Avare ve hüzün benimle beraberdi
Denizler dalgaya müptela kalbimdi
O gün sen de gülümse rüzgâr gibi
Gittiğim gün sokaklar dost olur sana
Bazen bir güneş bazen ay ışığına
İçinden geldiği gibi bakarak aynalara
O gün sen de gülümse sultanlar gibi
Gülümse toprağıma mazidir hüzün
Güldükçe çiçekler açacak belli ki yüzün
Kalbim sessizce maviden siyaha dönsün
O gün sen de gülümse bayramlar gibi