NE ÇOK ŞEY DEĞİŞTİ
Köyler oldu merkez yolunu şaşırdı herkes
Şehirde ne komşuluk kalmış ne de dostluk
Eskisi gibi değil Sakarya, Tekirdağ, Çerkes
Nehir de buz tutmuş bırakmamış bir boşluk
Keşke keşke kalsaydık hep eski dönemlerde
Varsın çaya batırdığımız bir kuru ekmek olsun
Keşke keşke kalsaydık saf temiz eski günlerde
Varsın lüks yaşam ev yerine huzurumuz olsun.
Ceketini ilikleyip o saygıda kusur etmeyenler
Bugün varım deyip zor günde terk etmeyenler
Aşkı üç kuruşa satıp bir pula ziyan etmeyenler
O günden bu güne bizde ne çok şey değişti.
İsyankâr olmuş âlem yetmez her şeyi az görür
Sanıyorlar bir kuru yapraktan fazladır bu ömür
Hep köz kaldıkça nasıl olsa alev alır deyip de
Her kalbe düşünmeden atıyorlar bir kara kömür.
Keşke keşke kalsaydık mert, delikanlı, yiğit olan
Varsın gece bile sokakta nara atanlar olsun
Keşke keşke yalnız sevgi olsaydı o kalbe dolan
Varsın bir şarkı şiirde bile hasretle vuslat olsun
Günahkâr olmuş herkes aşkı bile tam bilmeden
Kanıyorlar her söze aşk sahte imzaya bakmaz
Riyakâr olmuş herkes aslını bile tam silmeden
Yanıyorlar hep ateşte aşk her gönlü de yakmaz
O günden bu güne bizde ne çok şey değişti.
Her yapılan iyiliği kırk defa insan başa kakmaz
O günden bu güne bizde ne çok şey değişti.
