MÜSTERİH OLUN
Vedalar hep hüzün mü kokar
Buz kesen soğuklar
Nazlı nazlı düşen kar taneleri
Kimi zaman insanın yüzüne bir tokat gibi çarpan soğuk rüzgârlar
Kimi zaman dilimizi damağımıza yapıştıran
Dudak çatlatan sıcaklar
Ovalar köyler kasabalar şehirler
Gün be gün ellerimizde daha çok sertleşen nasırlar
Her öyküye atılmış bir çentik gibi yüzümüzde alnımızda gurur dolu bir bilgeliği gülümseyen çizgiler
Emek
Yaşam savaşı
Elimizde avucumuzda kalan tek şey biriktirdiğimiz özlemler
Her hayat kendi kavgasında kutsar kendini
Her yolculuk kendi öyküsünü yazar
Dönüp geriye baktığınızda bir gülümseme görüyorsanız eğer anımsadığınız yüzlerde
Belki yıllar sonra bir ses öperken yüreğinizin üstünden
Özlemişim diyorsa birileri
Müsterih olun
Boşa geçmemiş demektir işgal ettiğiniz zaman
Boşuna sarfedilmemiş kaleminize düşen sözcükler
Karışmıştır kokunuz belki bir papatyanın kokusuna
Belki bir kedi yavrusunun titreyen bedenine değmiştir ellerinizin nasırı
Gözleriniz öpmüştür siz farkında olmadan toprağı yarıp karlar arasından güneşe uzanan bir kardelenin azminden.
Müsterih olun.
Yaşadığınız zamanın en kötüsü siz değilsiniz
Yeni hayatlara yol almak için vakit geç olsa da
Yeni öykülere her zaman yer vardır
Vira bismillah...
***
TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...
Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz