MOLE/KÜL
“Yanarım ömrüme Vallahi hederdir diyerek…”
Derim ki gönül sözü… Sence kuru beyan mı?
Ayan olsun istedim, yoksa dilde nihan mı?
Bu özlemin rengini, sordular bana dünden;
Bikarar kaldım gülüm, beyaz güldeki kan mı?
Her atomun bağ teli, senden mole/kül imiş,
Külmüş Aslı'yı yakan, söylenenler yalan mı?
Bir orman kuytusunda, derin gölgelik yurdum,
Oksijensiz karanfil, kapısı kırık han mı?
Yavru ceylansın işte, izin bile; düş, hayal!
Haksız mıyım söyle yâr, yoksa hislerim zan mı?
Bir yan bakışın ger ki, Eros oku değilse,
Göğsümdeki yaralar, bu sevgiden nişan mı?
Diyorlar ki: “Listede adın bir yeni/çeri.”
Anladık çeriyim de, ötekiler paşan mı?
Agop’un kazı gibi, derin derin düşündüm,
Bu ben miydim bendeki, yoksa senin kopyan mı?
Bilesin ki: “Severiz, Yaradan’dan ötürü"
Söyle bana şiirim; bu sevgi bir iman mı?