MEVSİM SONBAHAR
Sırmaydı saçların
Sevda gözlerinde anlam buluyordu
Bakışların değince gözlerime
Ruhum aşka uyanıyordu...
Seni sevmek ne güzel şey...
Seni sevmek!
Ruhun uykudan uyanışı gibi...
Mahmurlu ruhumun bakışlarına
Can veren bir sevdasın sevgili!..
Nisan yağmurları gibi yağdın gönlüme
Seninle dolup taştı yürek toprağım
Filizlenen bu sevda
Kurur mu sandın sevgili!..
Sonbahar sevdaları hazin olur
Akşamın güneşi kızıla boyanır
Yürekte tükenmez acılar bırakır
Ve geriye iki yıpranmış yürek kalır...
Geç kaldık sevgili
Geç kaldık birbirimize
Vakit akşam, mevsim sonbahar
Bak batıyor güneş...
Baksana kızıl ufuka
Kızıl güneş bizi uyarıyor
Sonbahar denilen bir mevsim var
O da yüreğimize hazan oluyor sevgili!..