MAVİ BİR YALNIZLIKTI BENİMKİSİ
Mavi bir yalnızlıktı benimkisi,
Bir kitabın sayfaları arasında kaybolduğum,
Mavi bir okyanusun sığ sularında boğulduğum.
Yitik bir şehrin umutsuz kadınıyım,
Etrafım alabildiğince mavi.
Dalgaların sesi bölüyor sessizliği.
Uğultusu kulaklarımı sağır ediyor rüzgârın.
Kitabın tam ortalarındayım,
Daha sonuna gelmeden tahmin ediyorum,
Hissediyorum kelimelerin hüznünü.
Mavi bir yalnızlıktı benimkisi,
Beni üzen hercai adamları yüreğimden uğurladığım,
Dertlerimi yavaş yavaş yolcu ettiğim.
Kendi kendimi iyileştirme zamanı şimdi.
Bir kalp aynı yerden kaç defa kırılır?
Kaç defa hançerlenir en sevdiği tarafından?
Kaç defa inanır sahte sevgilere insan?
Hiç kalkmaz mı insanın gözlerinin sis perdesi?
Hayat işte dört mevsimi yaşatıyor;
Kırıla, kırıla öğreniyorsun.
Uzaklaşıyorsun en sevdiğinden bile.
Kaliteli bir yalnızlığı tercih ediyorsun.
Bugün kaliteli yalnızlığımın ilk günü.
Uzanmışım kumsala...
Kulağımda hüzzam makamında ezgiler.
Eşlik ediyor yalnızlık senfonime dalgaların sesi.
Editör: Nevin Bahtışen
