ŞİİR
Giriş Tarihi : 15-09-2022 02:22

Kokuşmuş Hayat

Reyhan Mete Erdoğdu - KOKUŞMUŞ HAYAT

Kokuşmuş Hayat

KOKUŞMUŞ HAYAT...

Avı, avcıya götüren köpeklerin sayısı
Çoğalmıştı dünyada
Herkes korkar olmuştu altındaki yamalı minderi kaybetmekten
Çok geç!
Kumar masalarında atılan zarlarda
yitirildi insanlık

Kimin cebi dolgunsa onun önünde     
Daha çok eğildi millet
Onur
Seref
Haya 
Sevgi
Dostluk
Emek
katlanıp raflara kaldırıldı
Naftalin kokularıyla...

Ölü bakışlar süsledi cehennemi
Herkes odununu çoktan yüklemişti heybesine...
Cahillik filizlenip boy verdi
Cümle toprağa..
Yoz kafalar imanı parayla değiş tokuş etti
Hainlik pusu kurdu sisli yollara
Eşkiyalar türedi
Sefil
Arsız
Dilsiz....
Sarhoşların leş ağzına meze oldu 
Hak
Hukuk
Adalet
Şatafatlı vitrinlerin yansıması olmuştu
Sahte yaşantılar
Etiketler ve fiyatlar vardı
Kişilerin, kişisizliklerini örten
Pis nefislerini, kokuşmuşluklarını
Gizleyen pahalı parfümler
Ve takma adlar...
Kimin eli kimin cebinde belli değildi
Kuzu postunda kurtlar 
Dolaşır oldu beton yığınlarının arasında

Hançerin nereden gireceğinin hesabını
Pisagor bile açıklayamadı
Ne
Neden
Nasıl
Soruları havada asılı kaldı..
Dedikodu
Haset
Yalan
Dolan
Ortalıkta kol gezdi.
Şeytan ağzı bir karış açık
Bunları ben bile yapamam  
dedi.

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi