KIYAMET
Gece vakti saat dört on yediydi
Uykunun tam da en tatlı yeriydi
Rüya âleminde gezer gibiydi
Allah'ım kopan sanki kıyametti
Merkez üstü Maraş ili dediler
Artçılar bir türlü gidemediler
Yerle bir oldu yıkıldı bütün köyler
Deprem değil sanki mahşer yeriydi
Adıyaman, Malatya, Diyarbakır
Domino taşları gibi yıkılır
Arsızlar mağazaları dağıtır
Afet değil, sanki talan yeriydi
Başladı Hatay'da liman yangını
Elbistan ikinci vurgun şaşkını
Yollar andırır mayın tarlasını
Şehri vuran sanki atom bombasıydı
Gaziantep, Şanlıurfa, Adana
Herkes sustu bir tek canın aşkına
Sonunda baba kavustu yavrusuna
Mucize yüreklere umut eriydi
Elazığ, Muş, Adana, Osmaniye
Zaman yok ne yemeye ne dinlenmeye
El ele afat, halk ve askeriye
Umut birlik ve beraberlikteydi
Feryatlar arşa çıkar göçüklerden
Sevinç yükselir hayat üçgeninden
Masum yanağa öpücük verirken
Korkma, biz buradayız demekteydi
Yardım konvoyları girdi sıraya
Kin, nefret geri çekildi molaya
Askeri polisi omuz omuza
Çözüm gönül dolusu sevgideydi
Ulasım yok ne karada ne havada
Hüznümü sakladım gözyaşımda
Tıkandı nefesim tam da bağrımda
Kurtuluş Hakk'ın inayetindeydi
Medet Ya Rabb, medet ancak sende
Affet bizi affet düştük gaflete
Merhamet et masumlar hürmetine
Umudumuz Hakk'ın rahmetindeydi