KIRLANGIÇ YUVASINDAKİ KADIN
Bizim Sait işte,
O kadını
Tutup koymuş kırlangıç yuvasına.
Akşamlar oldu mu,
Kadın bir köşede, kırlangıç bir köşede;
Öylece
Bakar dururlarmış birbirlerinin yüzüne.
Sait’in palavrası bu ya!
Sabahlar oldu mu,
Kadın
Tarar dururmuş
O "ıslak saman rengi" saçlarını
Saatlerce...
Pes vallahi Sait!
Nasıl sığar o kadın kırlangıç yuvasına?
Ben yıllardır sığdıramamışken,
Gönlümün ovasına!