KİMSE BİLMİYOR
Geceden kalan hüzünlerin yanında
Varsın bize bugün de güneş doğmasın
Zehirli sarmaşık dolananların kanında
"Kalbim temiz" diye kimse kendini yormasın
Masum görünen iki yüzlü insanlar var ya
Sahte gülüşünüz, yüzünüzdeki kiri silmiyor.
Hakkını yiyip, aldığınız onca ahlar var ya,
Şimdi rahat gününüz, yarını kimse bilmiyor
Gönül aşka susarken, kirlendi aşk dünyada
Sattık üç kuruşa sevgiyi, kurulan her hülyada.
Utandı melekler bile, kibirli olanları gördükçe.
"Yüksekten uçan düşer" dediler, yaşanan rüyada.
Aşkı düşürüp dile, beklerken kenarda sizi yâr,
Tozu dumana katsanız da gönül aşkı silmiyor.
Her vuslatta hasrete düşse de fırtına dolu kâr,
Mahşere mi kalır, biter mi kahır kimse bilmiyor.
Bir karış toprakla, hep zengin oldum sananlar,
Sahte dünyada haram şaraba, fazla dalanlar
Değerli hazineler mühürlüdür aşk bahcesinde,
Anlamaz her bahçeyi kazıp da sarhoş olanlar
Bülbül bile güle aşkını feryad eder dururken,
Her dökülen gözyaşına, dikendir sebep bilmiyor.
Sanır ki yeni yaprak verir, diğer yaprak kururken,
Ne zaman kökten çürütür toprak, kimse bilmiyor.
Bu gün şaşaalı yaşayanlar, gün sizin gününüz!
Mevlam ah alanı nasıl yürütür kimse bilmiyor.
Editör: Ümmügülsüm Hasyıldırım