HÜZNÜM
Doğan güne bakıp da aldanmayasın
Yarınlar ne getirir hiç bilemezsin
Ne aradın ne sordun rahat mıdır vicdanın
Bilmiyorsun nasıl geçti sensiz yıllarım
Bu gönlüm sana ezelinden yaralı
Bu kadar da olur mu insan bahtı karalı
Aşka saygın mı bitti bu ayrılık nedendi
Yoksa sevgin mi bitti nasıl da anlamadım
Fırtına boran her yer oldu toz duman
Ben de nihayet etten kemikten bir can
Yaşlandım artık tutmaz dizlerim
Küle döndü yanan ateşim ve közlerim
Yitik düşlerimin sahibiyim ben
Bu büyük dünya dar gelir bana
Yıllarca gülmeyi unuttu yüzüm
Kara bahtım söyle ne zaman biter hüznüm