HER ŞEY TEDİRGİN
Dağların karları erimez oldu,
Çağlayıp akmayan seller tedirgin.
Rüzgârın bestesi duyulmaz oldu,
Mızrabı özleyen teller tedirgin.
Türküler taşıyan yeller tedirgin.
Sevdalar sarardı, kuru dallarda;
Umutlar tükendi taşlı yollarda.
Açmaya mecal yok, gonca güllerde;
Bülbülden ayrılan güller tedirgin.
Dumanı tütmeyen küller tedirgin.
Güller neler söyler acep dikene?
Aşkın tarlasına sabır ekene;
Allah sabır versin sevda çekene,
Sabra alışmayan kullar tedirgin.
Mektuba yapışan pullar tedirgin.
Zamanı şaşırdı, gözleyen gözler.
Anlatmaktan âciz söylenen sözler.
Beklemekten bıktı, asıldı yüzler!
Seni getirecek yollar tedirgin.
Açılıp sarmayan kollar tedirgin.
Seferî ne yapsın bu hasret ile?
Derdini söylemez dostuna bile.
İstese de susar getirmez dile,
Derdini diyecek diller tedirgin.
Gezip dolaştığı iller tedirgin.