GÜLÜN DURURKEN
Dellenip başına buyruk yaşarsın
Bardaktan taşarsın haddin aşarsın
Aklın esip çıkmazlara koşarsın
Önünde kırmızı halın dururken
Sırtını dönerek koca şehire
Ne diye dalarsın azgın nehire
Niye meyledersin zakkum zehire
Kovanda peteğin balın dururken
Yuvanda mutluluk yaşadın onca
Kanından canından dört yaprak yonca
Şimdi kış istersin ömrün boyunca
Baharın yemyeşil dalın dururken
Kaçarsın katlanıp kahrın çekenden
Can yoldaşı bilip yaşlar dökenden
Ne medet beklersin çalı dikenden
Sana açan gonca gülün dururken
Aklını çelene takma kafanı
O yarin değil mi çeken cefanı
Koparma kıyamet seçme tufanı
Aheste esintin yelin dururken
Çaput çulu tercih etme basmaya
Geçirme boynunu sakın tasmaya
Gönül verme aşifteye yosmaya
Helalin duvağın telin dururken
Cayma ocağından tatlı aşından
Etme gel sen vazgeç işin başından
Sadakat bekleme deve kuşundan
Sana gönül vermiş sülün dururken
Cehennem eyleme boşa dünyanı
Yorma kırma üzme sakın hülyanı
Kabusa çevirme pembe rüyanı
Koynunda ipeğin tülün dururken
Gel sen dost sözüne kayıtsız kalma
Günahlar girip intizar alma
O azgın dalgalı denize dalma
Sükunetli durgun gölün dururken
